Nynorskordboka
blaff 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit blaff | blaffet | blaff | blaffa |
Opphav
av blaffeTyding og bruk
- stuttvarig opploging av eld
- stutt, veik vindgust
Døme
- eit lite blaff i segla
- stuttvarig betring eller endring
Døme
- eit blaff i konjunkturane;
- at ho vann rennet, var vel berre eit blaff;
- den store interessa er ikkje berre eit blaff