Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

blaff 1

substantiv hankjønn

Opphav

truleg same opphav som blaff (

Faste uttrykk

gje blaffen i
vere likeglad med
gje blaffen i politikk;
gje blanke blaffen i vedtaket;
ho gav blaffen

blaff 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

stuttvarig opploging av eld
stutt, veik vindgust
Døme
- eit lite blaff i segla
stuttvarig betring eller endring
Døme
- eit blaff i konjunkturane;
- at ho vann rennet, var vel berre eit blaff;
- den store interessa er ikkje berre eit blaff

blaffe

blaffa

verb

Opphav

frå lågtysk; lydord

Tyding og bruk

om eld, lys: blakre, loge opp
Døme
- lampa blaffar opp
om flagg, segl og liknande: slå i lufta, flagre, vifte

gje blaffen i

Tyding og bruk

vere likeglad med;

Sjå: blaff, gje

Døme

gje blaffen i politikk;
gje blanke blaffen i vedtaket;
ho gav blaffen