Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

bestå

verb

Uttale

beståˊ

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. få godkjent resultat på;
    Døme
    • bestå eksamen;
    • du bestod prøva med glans
    • brukt som substantiv:
      • få bestått på oppgåva
  2. halde ut;
    halde seg;
    stå ved lag;
    Døme
    • så lenge verda består;
    • eit arbeid som vil bestå lenge
    • brukt som adjektiv:
      • det beståande samfunnet;
      • forsvare det beståande systemet

Faste uttrykk

  • bestå av
    vere samansett av
    • vatn består av hydrogen og oksygen;
    • styret består hovudsakleg av kvinner
  • bestå i
    liggje i, gå ut på
    • taktikken består i å handle varsamt;
    • utfordringa består i å føreslå gode løysingar
  • beståande av
    som er sett saman av
    • universitetet, beståande av fire fakultet;
    • ei regjering beståande av dei borgerlege partia

beståande av

Tyding og bruk

som er sett saman av;
Sjå: bestå
Døme
  • universitetet, beståande av fire fakultet;
  • ei regjering beståande av dei borgerlege partia

bestå i

Tyding og bruk

liggje i, gå ut på;
Sjå: bestå
Døme
  • taktikken består i å handle varsamt;
  • utfordringa består i å føreslå gode løysingar

bestå av

Tyding og bruk

vere samansett av;
Sjå: bestå
Døme
  • vatn består av hydrogen og oksygen;
  • styret består hovudsakleg av kvinner

bestand 1

substantiv hankjønn

Uttale

bestanˊn

Opphav

frå lågtysk , av bestan; jamfør bestå

Tyding og bruk

samling av ei viss art eller ein viss type dyr i eit visst område;
Døme
  • bestanden av elg;
  • ein artsrik bestand

dari

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

form av persisk (1 hovudsakleg brukt i Afghanistan
Døme
  • bestå språktesten på dari

imperium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘makt, herredøme’

Tyding og bruk

  1. større område eller rike som er dominert av ei sentralmakt og kan bestå av ulike folk, land og kulturar;
    Døme
    • det britiske imperiet;
    • det romerske imperiet
  2. større føretak som er kontrollert av éin person, éin familie eller éi gruppe, og som har stor økonomisk makt
    Døme
    • byggje opp eit imperium av butikkar

gradering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å dele inn grader, nivå eller steg
    Døme
    • vurdere ei betre gradering og differensiering av stønaden
  2. det å stemple noko hemmeleg eller avgrense innsyn
  3. i kampsport: det å gjennomføre ein test i ferdigheiter for å stige i grad
    Døme
    • bestå graderinga og få høgare belte