Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

annuitet

substantiv hankjønn

Uttale

anuiteˊt

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin; av latin annus ‘år’

Tyding og bruk

fast sum av renter og avdrag som skal betalast kvar termin til dess eit lån er nedbetalt

annuitetslån

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

lån som skal betalast med annuitetar;

til skilnad frå serielån