Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

mure 2

mura

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt múra; av mur

Tyding og bruk

setje opp ein mur eller ein bygning av murstein og med bindemiddel i fugene
Døme
  • mure eit hus;
  • mure igjen ei døropning;
  • mure opp eit kontorbygg

Faste uttrykk

  • mure seg inne
    isolere seg frå omverda
Artikkelside

forband

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå tysk ‘forbinding’

Tyding og bruk

  1. måte steinar i ein mur blir lagde i høve til kvarandre slik at fugene ikkje kjem rett over fugene i laget under
    Døme
    • setje i forband
  2. samansett, stor militær eining
Artikkelside

fuge 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med føye

Tyding og bruk

mellomrom eller skøyt mellom to element av ein konstruksjon, til dømes stykke av stein eller tre
Døme
  • fugene i muren;
  • unngå fukt i fugene mellom flisene
Artikkelside