Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

ruvle

ruvla

verb

Opphav

og norrønt hrufla ‘rubbe’; jamfør ruve (

Tyding og bruk

gjere ruvlete;
rive opp i overflata
Døme
- dei ruvla borken på treet
arbeide snøgt og slurvete;
fuske
Døme
- ho ruvla arbeidet frå seg halvgjort

rumle

rumla

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

gje frå seg ein hol lyd;

Døme

det rumla i magen;
trafikken rumlar

rumling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å rumle

Døme

ei djup rumling frå magen;
skuterdur og rumling frå firehjulingar