trøyst
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt traust ‘tillit’, samanheng med tru (1 og tru (3; tyding no frå tysk TrostTyding og bruk
(psykisk) støtte, lindring, lette, oppmuntring (i motgang, vonbrot, sorg)
Døme
- gje nokon trøyst i sorga;
- søkje, finne, få trøyst i Bibelen;
- seie eit ord til trøyst;
- ei mager, dårleg trøyst;
- det var da enda ei trøyst;
- du er einaste trøysta vår – den vi kan lite på