Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
3 treff
Bokmålsordboka
0
oppslagsord
Nynorskordboka
3
oppslagsord
verdsborgar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
etter
tysk
Tyding og bruk
menneske
Døme
det er fødd ein ny verdsborgar
verdsvan person
;
kosmopolitt
(1)
Artikkelside
kosmopolitt
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
av
gresk
polites
‘borgar’
Tyding og bruk
person som reknar heile verda som fedrelandet sitt
;
verdsborgar
(2)
dyr
eller
plante som finst over heile verda
Artikkelside
monden
adjektiv
Vis bøying
Uttale
mondeˊn
Opphav
frå
fransk
;
av
latin
mundanus
‘verdsborgar’, av
mundus
‘verd’
Tyding og bruk
som høyrer til den store verda
;
elegant
(1)
,
flott
(
3
III
, 2)
,
fasjonabel
Døme
ein monden restaurant
Artikkelside