Nynorskordboka
monden
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| monden | mondent | mondene | mondene |
Uttale
mondeˊnOpphav
frå fransk; av latin mundanus ‘verdsborgar’, av mundus ‘verd’Tyding og bruk
som høyrer til den store verda;
Døme
- ein monden restaurant