Avansert søk

12 treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

vindpust

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av pust (2

Tyding og bruk

Døme
  • heilt stille utan ein vindpust

luftning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

svak vind;

græl 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

gul 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt gul n; samanheng med gaul (1 og gule (1

Tyding og bruk

(stuttvarig, jamn, veik) vind;

gose 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

(luft)straum;
(varmt) vindpust, gufs;
Døme
  • det kjem ei (varm) gose

gufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

samanheng med norrønt gufa ‘røyk, damp’; samanheng med gov

Tyding og bruk

  1. (kald) vindpust
    Døme
    • eit gufs av kulde
  2. luftstraum med sterk lukt
    Døme
    • eit gufs av roten ande
  3. i overført tyding: noko som vekkjer utrivelege kjensler
    Døme
    • eit gufs av mellomalder;
    • synspunktet hennar er eit gufs frå fortida

vindgul, vindgule

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

vindande

substantiv hankjønn

Opphav

av ande (1

Tyding og bruk

gust

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt gustr, jamfør engelsk gust; samanheng med gyse (1

Tyding og bruk

  1. (kald) vindpust
  2. brå sjukdom, særleg med utslett

kåre 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kári

Tyding og bruk

vindpust som lagar krusing på vatn