Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

utelate

utelata

verb

kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

ikkje ta med, hoppe over

Døme

utelate opplysningar, moment, ord

bukk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bukkr

Tyding og bruk

hann av somme dyreslag, særleg av geit, sau, rein og rådyr
- - geitebukk
  - reinsbukk
  - råbukk
  - sauebukk
brukt som etterledd i nedsetjande nemningar
- - jålebukk
  - stabukk
  - tullbukk
innretning som står på bein (og som kan minne om ein bukk (1, 1))
Døme
- bordplata låg på bukkar;
- køyre bilen opp på bukken
- - sagbukk
  - sperrebukk
gymnastikkapparat på fire bein til å hoppe over
Døme
- kasse, hest og bukk;
- ho gjorde fleire forsøk på å kome seg over bukken i gymmen
fremste slede i geitdoning
brukt som etterledd i namn på visse biller
- - husbukk
  - trebukk

Faste uttrykk

hoppe bukk
hoppe skrevs over ein framoverbøygd person
gutane hoppar bukk
hoppe bukk over
ikkje ta omsyn til;
utelate
dei har hoppa bukk over avtala

sløyfe 2

sløyfa

verb

Opphav

frå lågtysk ‘slepe bort’

Tyding og bruk

la vere å ta;

Døme

eg sløyfar sukker i teen;
sløyfe den siste ruteavgangen

hoppe bukk over

Tyding og bruk

ikkje ta omsyn til;

utelate;

Sjå: bukk

Døme

dei har hoppa bukk over avtala