Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

torast

verb

Opphav

refleksiv av tore (

Tyding og bruk

tore (, 1), våge (, 2)

Døme

han torest ikkje sleppe taket;
dei tordest ikkje gå frampå stupet

tore 2, torne 1

tora, torna

verb

Tyding og bruk

brake og buldre av tore (1
Døme
- lyne og tore;
- det tora heile natta;
- han vart alltid redd når det tora
lage høg, buldrande og brakande lyd som av tore (1
Døme
- elva tora nedover dalen;
- flya torar over oss
i overført tyding: tale høgt og rasande;
agitere sterkt, refse;
jamfør toretale
Døme
- tore mot regjeringa

tore 3

tora

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt þora

Tyding og bruk

ha mot til;
våge (2, 2)
Døme
- ho torer ikkje svare;
- berre kom, om du torer;
- dei torde ikkje å gå ut;
- vi må tore å diskutere vanskelege saker;
- ein må tore å skilje seg ut;
- torer du stole på han?
- kva vil du, om eg torer spørje?
vere mogleg, sannsynleg eller rimeleg;
kunne (2, 4) kanskje
Døme
- det torer vel hende;
- dette torer vere det viktigste

tore 4

tora

verb

Opphav

norrønt tóra ‘leve på ein ussel måte’

Tyding og bruk

om eld, lys: brenne veikt

Døme

det er berre så mykje at det torar