Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

substantiv hokjønn

frå lågtysk

(det å flykte for å finne ein) stad som gjev vern
Døme
- ta tilflukt i det norske konsulatet
stad, person eller fenomen ein søkjer tryggleik, trøyst eller hjelp frå
Døme
- Gud er vår tilflukt;
- ho tok tilflukt i estetikken

substantiv inkjekjønn

bombesikkert rom (til dømes i betongkjellar eller fjell) der ein kan søkje tilflukt (1)

substantiv hankjønn

stad som gjev vern;

stad der ein finn tryggleik, ro, kvile eller liknande

adjektiv

av latin recursus ‘tilbakevending, tilflukt’

som kan takast opp att;

gjentakande