Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

skumle

skumla

verb

Opphav

samanheng med skummel

Tyding og bruk

laste (2 noko(n) på ein løynleg og vondkyndt måte;
Døme
  • folk skumla om henne når ho var borte

skummel

adjektiv

Opphav

frå dansk; av skum (2

Tyding og bruk

    • eit skummelt strøk
    • ein skummel person

skumling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å skumle

transaksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av transigere ‘drive gjennom’, sisteleddet; latin agere ‘setje i rørsle’

Tyding og bruk

  1. forretning(savgjerd);
    økonomisk handling;
    • drive med transaksjonar på børsen
    • drive med skumle transaksjonar

rotte seg saman

Tyding og bruk

slå seg saman og leggje skumle planar;
Sjå: r

type 1

substantiv hankjønn

Opphav

gresk typos ‘slag, preg (på mynt)’ av typtein ‘slå’

Tyding og bruk

  1. bestemt slag, art, kategori, utgåve, variant (av fleire individ, ting, fenomen eller liknande);
    einskild representant for art, kategori osv.
    Døme
    • blodtype;
    • flytype;
    • genotype;
    • mennesketype;
    • skrifttype;
    • vevstype;
    • ein ny type syklar;
    • alle typar (av) ost;
    • ski av gammal, vanleg, moderne type;
    • folk av typen «eg veit best»;
    • den typen folk liker eg ikkje;
    • han er typen på ein vellykka forretningsmannein typisk;
    • skape typar i diktverksærmerkte personar;
    • eventyra har gjerne typarsærmerkte og forenkla personar
  2. Døme
    • han er ein artig, underleg type;
    • kva heiter typen ho er saman med?
    • nokre skumle typar
  3. (avtrykk av) støypt eller utskoren bokstav eller anna teikn til å prente av på papir eller liknande
    Døme
    • skifte typar i skrivemaskinen, setjemaskinen;
    • skrift i store, små, feite, vanlege typar

Faste uttrykk

  • ikkje min type
    ikkje etter min smak (særleg med tanke på kjærleiksforhold)
  • litt av ein type
    særprega, fargerik karakter