Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 90 oppslagsord

skapning

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

levande vesen;
Døme
  • alle skapningar på jorda;
  • ein underleg skapning
Artikkelside

framtoning 2

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør tone (5

Tyding og bruk

underleg skapning
Artikkelside

lubbe 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lubben skapning;
Artikkelside

lubb

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør lubbe (1 og lubben

Tyding og bruk

lubben skapning, ofte om dyr
Artikkelside

menneske

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom dansk, frå gammalfrisisk manniska, menneska, jamfør norrønt manneskja og mennskr ‘menneskeleg’, samanheng med mann; jamfør menneskje

Tyding og bruk

  1. skapning, vesen med opprett gonge, høg intelligens og evne til å tale;
    til skilnad frå dyr og plante
    Døme
    • det moderne mennesket;
    • menneske og dyr;
    • Gud og menneske
  2. individ, person
    Døme
    • eit godt menneske;
    • eit vakse menneske;
    • ein by med 380 000 menneske;
    • det var ikkje eit menneske å sjå;
    • ha noko godt i huset i tilfelle det skulle kome eit menneske
  3. individ med tanke på menneskelege eigenskapar;
    til skilnad frå maskin (1)
    Døme
    • ho er da berre eit menneske
  4. individ med tanke på menneskeverd
    Døme
    • han er da eit menneske, han òg
  5. i tiltale og omtale (ofte nedsetjande)
    Døme
    • kom inn da, menneske!
    • kva er det du gjer, menneske!
    • stakkars menneske;
    • eg kjenner ikkje desse menneska

Faste uttrykk

  • aldri bli menneske att
    etter ei ulukke: vere fysisk eller psykisk nedbroten
  • nytt og betre menneske
    positivt forandra;
    utkvilt
    • kjenne seg som eit nytt og betre menneske
Artikkelside

organisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør organ

Tyding og bruk

  1. system av organ (1) som verkar saman og byggjer opp eit dyr eller ei plante;
    levande skapning;
    Døme
    • ein levande organisme;
    • den menneskelege organismen
  2. system av samverkande delar
    Døme
    • samfunnet er ein innfløkt organisme
Artikkelside

openberre

openberra

verb

Opphav

norrønt opinbera; av lågtysk openbaren

Tyding og bruk

  1. gjere kjent eller synleg;
    kome fram med;
    syne fram
    Døme
    • openberre ein løyndom
  2. gjere kjent på overnaturleg vis
    Døme
    • det som er openberra i evangelia

Faste uttrykk

  • openberre seg
    • kome til syne
      • ei hytte openberrar seg i skogen
    • om guddomleg eller overnaturleg skapning: vise seg i ein synleg skapnad
      • Jesus openberra seg for disiplane
Artikkelside

openberre seg

Tyding og bruk

Sjå: openberre
  1. kome til syne
    Døme
    • ei hytte openberrar seg i skogen
  2. om guddomleg eller overnaturleg skapning: vise seg i ein synleg skapnad
    Døme
    • Jesus openberra seg for disiplane
Artikkelside

levende

substantiv inkjekjønn

Opphav

av leve (2 og -ende

Tyding og bruk

levande skapning, kvikende
Artikkelside

-ning 3

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -ning (1

Tyding og bruk

  1. suffiks i substantiv laga av verb;
    i ord som skapning og smurning
  2. suffiks i substantiv laga av adjektiv, til dømes i karakteriserande personnemningar;
    i ord som galning
  3. suffiks brukt i personnemningar;
  4. suffiks brukt i innbyggjarnamn;
    i ord som frogning, nesning og totning
Artikkelside
Side 1 av 9