Nynorskordboka
uhyre 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uhyre | uhyret | uhyre | uhyra |
Opphav
frå lågtysk; jamfør uhyre (2Tyding og bruk
- uhyggjeleg fabelvesen;stort og skremmeleg dyr;monster
Døme
- møte eit uhyre
- fælt, vondt menneske
Døme
- han er eit uhyre når han blir full
- enormt stor ting
Døme
- motorsaga var eit uhyre med eit to meter langt sverd
- skremmande fenomen
Døme
- kamp mot det kommunistiske uhyret