Nynorskordboka
uhyre 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uhyre | uhyret | uhyre | uhyra |
Opphav
frå lågtysk av III uhyreTyding og bruk
- uhyggjeleg fabelvesen;stort og skremmeleg dyr
Døme
- møte eit uhyre
- uhyggjeleg, fælt menneske
Døme
- han er eit uhyre (når han blir full)