Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

sjokk

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. tilstand der ein er medvitslaus på grunn av fysisk skade eller stor nervepåkjenning
    Døme
    • få eit lite sjokk av blodtapet;
    • få sjokk av meldinga om dødsfallet
  2. ovstor skaking eller uventa påkjenning
    Døme
    • det var eit sjokk å bli oppsagd frå arbeidet;
    • ho fekk sjokk da ho høyrde prisen

sjokke

sjokka

verb

Opphav

kanskje frå nederlandsk

Tyding og bruk

Døme
  • sjokke rundt i tøflar

skjelve som eit ospelauv

Tyding og bruk

skjelve kraftig;
Døme
  • han var i sjokk og skalv som eit ospelauv

anafylaktisk sjokk

Tyding og bruk

alvorleg allergisk reaksjon som forårsakar fall i blodtrykket og hjartesvikt;
Døme
  • få anafylaktisk sjokk

granatsjokk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. nemning for stressreaksjon som følgje av traumatiske påkjenningar under krig;
  2. i overført tyding: kraftig sjokk
    Døme
    • eg får granatsjokk av å lese dette

anafylaksi

substantiv hankjønn

Uttale

anafylaksiˊ

Opphav

gjennom fransk anaphylaxie; frå gresk

Tyding og bruk

allergisk reaksjon i fleire organ i kroppen

Faste uttrykk

  • anafylaktisk sjokk
    alvorleg allergisk reaksjon som forårsakar fall i blodtrykket og hjartesvikt
    • få anafylaktisk sjokk

sjokkarta

adjektiv

Tyding og bruk

som er prega av sjokk
Døme
  • ei sjokkarta oppleving

ospelauv

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lauv av osp;

Faste uttrykk

  • skjelve som eit ospelauv
    skjelve kraftig
    • han var i sjokk og skalv som eit ospelauv

sjokkere

sjokkera

verb

Opphav

frå fransk; av sjokk

Tyding og bruk

vekkje avsky, oppsikt;
Døme
  • framferda hans sjokkerte oss;
  • bli sjokkert over noko

sjokkskade

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skade (1 på grunn av sjokk
Døme
  • tre personar vart sende til sjukehus med sjokkskadar etter ulykka