Nynorskordboka
sjokk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sjokk | sjokket | sjokk | sjokka |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- tilstand der ein er medvitslaus på grunn av fysisk skade eller stor nervepåkjenning
Døme
- få eit lite sjokk av blodtapet;
- få sjokk av meldinga om dødsfallet
- ovstor skaking eller uventa påkjenning
Døme
- det var eit sjokk å bli oppsagd frå arbeidet;
- ho fekk sjokk da ho høyrde prisen