Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

sentrere

sentrera

verb

Opphav

frå fransk, av centre ‘sentrum’

Tyding og bruk

  1. føre eller halde noko i eller over eit midtpunkt, ei midtlinje eller liknande
    Døme
    • sentrere eit bor
  2. Døme
    • sentrere innsatsen på eitt felt

fiksere

fiksera

verb

Opphav

frå latin ‘feste’

Tyding og bruk

  1. gje fast og varig form som ikkje endrar seg over tid eller ved ytre påverknad
    Døme
    • pudderet fikserer foundationen;
    • fiksere celleprøva
  2. behandle fotografisk film kjemisk slik at han toler lys
  3. bruke fiksativ på overflata til eit måleri eller liknande;
    feste med fiksativ
  4. slå fast;
    Døme
    • fiksere prisen på noko;
    • fiksere soltidene
  5. konsentrere (sterkt om);
    låse fast;
    Døme
    • fiksere merksemda på saka;
    • han er så fiksert på nett denne detaljen;
    • fiksere minnet