rive 3
riva
verb
Opphav
norrønt rífa og hrífaTyding og bruk
- slite i to eller fleire bitar;få flengje;flerre, spjerre
Døme
- rive sund noko;
- hunden reiv sauen i hel;
- rive seg opp på piggtråden
- herje, svi
Døme
- gikta riv og slit i kroppen;
- brennevinet reiv i halsen
- rykkje, slite
Døme
- rive seg i håret;
- rive av seg kleda;
- rive nokon over ende
- bryte ned, rasere, jamne med jorda
Døme
- rive eit hus;
- rive ned og øydeleggje
- velte, dytte ned
Døme
- rive eit hinder;
- høgdehopparen reiv i første forsøk
Faste uttrykk
- bli riven bort/vekk
- døy brått og uventa;
omkome- han vart riven bort i ei ulykke
- forsvinne frå marknaden
- alle billettane vart rivne bort
- få riven pelskome uheldig frå noko
- rive av segfortelje (til dømes ein vits) på ståande fot
- rive frå seggjere seg fort ferdig
- dei riv frå seg arbeidet
- rive i nasenlukte skarpt
- lukta av mugg riv i nasen;
- ei skarp lukt av sprit reiv han i nasen
- rive kjeftkrangle, skjelle (for moro skuld), skråle
- rive med seg
- trekkje med seg
- flaumen riv med seg huset
- fengje, engasjere
- musikaren reiv med seg publikum
- rive medgjere oppglødd
- musikken riv folk med
- rive opp
- opne brått og hardhendt
- han reiv opp døra
- rippe opp
- rive opp eit sår
- rive seg lausfrigjere seg frå
- rive til segskaffe seg, leggje under seg