rangere
rangera
verb
Uttale
rangsjeˊreOpphav
frå fransk; jamfør rang (1Tyding og bruk
- ha ein viss plass eller rang på ein verdiskala
Døme
- rangere høgt som musikar;
- rangere over nokon
- ordne i ei viss rekkjefølgje
Døme
- rangere etter alder;
- laget er rangert på tredje plass