Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

rådgjevar, rådgivar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har til oppgåve å gje råd
Døme
  • vere rådgjevar for presidenten;
  • rådgjevar i skulen
Artikkelside

mentor

substantiv hankjønn

Uttale

menˊtor, i fleirtal menˊtorar eller mentoˊrar

Opphav

etter gresk Mentor, namnet til Odyssevs’ ven, som var rådgjevar for sonen hans

Tyding og bruk

(eldre og) erfaren person som underviser, rettleier og gjev råd;
Artikkelside

næringspolitisk

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • næringspolitisk rådgjevar
Artikkelside

mandarin 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom portugisisk , malayisk og hindi; frå sanskrit mantrin ‘rådgjevar’

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: kinesisk embetsmann
  2. søt sitrusfrukt av treet Citrus reticulata;
    jamfør klementin
Artikkelside

konsulent

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør konsultere

Tyding og bruk

sakkunnig rettleiar;
Artikkelside

energipolitisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld energipolitikk
Døme
  • energipolitiske mål;
  • energipolitisk rådgjevar i partiet
Artikkelside

vesir

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tyrkisk ‘rådgjevar’; frå arabisk wazir ‘person som ber’

Tyding og bruk

i eldre tid: statsembetsmann i muslimsk land
Artikkelside

skoleinspektør, skuleinspektør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. før 1969: person som var pedagogisk rådgjevar og hadde tilsynet med arbeidet i alle folkeskulane i ein kommune;
    jamfør skolesjef
  2. frå 1969: særskild stilling under skulesjefen i ein større kommune
Artikkelside

beitekonsulent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rådgjevar i spørsmål som gjeld beiting;
Artikkelside