Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
117 treff

Nynorskordboka 117 oppslagsord

psykisk

adjektiv

Uttale

syˊkisk eller  psyˊkisk

Tyding og bruk

som gjeld sjelelivet;
til skilnad frå fysisk (4)
Døme
  • han var heilt knekt, både fysisk og psykisk;
  • ho har vore utsett for eit sterkt psykisk press;
  • dei har psykiske lidingar
Artikkelside

psykogen

adjektiv

Opphav

av psyko- og -gen (2

Tyding og bruk

av psykisk opphav;
som skriv seg frå sjelelivet
Døme
  • psykogene faktorar
Artikkelside

domaravhøyr, dommaravhøyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

avhøyr utanfor rettsmøte av barn under 14 år og psykisk utviklingshemma under etterforsking av straffesaker
Artikkelside

sjeleleg

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld tankar og kjensler eit menneske har;
Døme
  • høgverdige sjelelege eigenskapar
Artikkelside

suggerere

suggerera

verb

Opphav

frå latin, opphavleg ‘leggje noko under noko anna’

Tyding og bruk

påverke ein person psykisk slik at ein kan framkalle ulike psykiske tilstandar utan hans eller hennar vilje
Døme
  • la seg suggerere til å gjere noko
  • brukt som adjektiv:
    • musikken hadde ein suggererande verknad
Artikkelside

sunn

adjektiv

Opphav

frå lågtysk og tysk

Tyding og bruk

  1. som har god helse;
    Døme
    • vere sunn og frisk;
    • sjå sterk og sunn ut
  2. god for helsa;
    Døme
    • sunn og næringsrik kost;
    • mosjon er sunt
  3. som syner omtanke;
    fornuftig, praktisk
    Døme
    • sunn skepsis
  4. bra, positiv
    Døme
    • sunn ungdom;
    • slikt er ikkje sunn lesnad for barn
  5. god, solid
    Døme
    • verksemda har ein sunn økonomi

Faste uttrykk

  • ei sunn sjel i ein sunn lekam
    god psykisk helse i ein frisk og sterk kropp
  • sunn fornuft
    allmenn evne til å oppfatte kva som er hensiktsmessig, rett, klokt eller liknande;
    folkevit
    • bruke sunn fornuft for å avgjere saka;
    • vere utstyrt med sunn fornuft
Artikkelside

torturist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som mishandlar nokon fysisk eller psykisk;
person som torturerer
Artikkelside

torturere

torturera

verb

Tyding og bruk

mishandle nokon fysisk eller psykisk for å tvinge dei til å tilstå, gje viktige opplysningar eller liknande;
utsetje for tortur (1)
Døme
  • torturere fangar;
  • han vart arrestert og torturert
Artikkelside

tortur

substantiv hankjønn

Opphav

frå mellomalderlatin av torquere ‘dreie, pine’

Tyding og bruk

  1. fysisk eller psykisk mishandling for å tvinge nokon til å tilstå, gje viktige opplysningar eller liknande
    Døme
    • fangen tilstod under tortur;
    • tortur vart innført i Noreg i 1687 og avskaffa i 1814;
    • tortur og politisk undertrykking heng saman
  2. i overført tyding: (åndeleg) pine eller plage
    Døme
    • synginga er reine torturen å høyre på
Artikkelside

strafferettsleg

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld strafferett
Døme
  • saka er strafferettsleg forelda;
  • strafferettslig reaksjon

Faste uttrykk

  • strafferettsleg tilrekneleg
    som kan idømast straff
  • strafferettsleg utilrekneleg
    som ikkje kan idømast straff grunna psykisk sjukdom
Artikkelside