Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

prikk 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘spiss, pigg’

Tyding og bruk

  1. punkt, lite merke, liten rund flekk
    Døme
    • grønt tøy med kvite prikkar i;
    • den svenske bokstaven ‘ö’ er ein ‘o’ med to prikkar over;
    • vi såg hytta som ein prikk langt borte
  2. form for straffepoeng for misferd i trafikken eller for brot på andre reglar
    Døme
    • få prikkar i førarkortet;
    • han fekk mange prikkar i rebusløpet;
    • få ein prikk for brot på skjenkjeløyvet

Faste uttrykk

  • prikken over i-en
    det som gjer noko fullkome;
    krona på verket
    • blomstrane i vasen sette prikken over i-en
  • på ein prikk
    nøyaktig, heilt og fullt
    • han liknar faren på ein prikk;
    • det stemmer på ein prikk
  • på prikken
    nøyaktig
    • dørene er på prikken like;
    • på prikken klokka åtte
  • til punkt og prikke
    heilt nøyaktig;
    til minste detalj
    • dei har følgt lova til punkt og prikke
Artikkelside

prikk 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å prikke (2);
lite stikk
Døme
  • kjenne eit prikk i armen
Artikkelside

prikke

prikka

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. setje prikkar;
    lage, merkje av med hjelp av prikkar
    Døme
    • prikke ei linje
  2. Døme
    • prikke hol på ein ballong
  3. kjenne som stikk;
    jamfør prikkande
    Døme
    • det prikkar i beina mine
  4. røre ved, pirke i
    Døme
    • ungen skrik når ein prikkar på han;
    • prikke i maten
  5. pirke på;
    kritisere
    Døme
    • ho toler ikkje at nokon prikkar på sonen
  6. i ballspel: sparke, sende (i mål)
    Døme
    • han prikkar ballen i mål

Faste uttrykk

  • prikke inn
    • markere på kupong eller liknande
      • prikke inn elleve rette
    • få til å passe;
      tilpasse
      • han hadde prikka inn forma til NM
    • i ballspel: sparke, sende inn i mål
      • ho prikka inn tre skot
Artikkelside

på ein prikk

Tyding og bruk

nøyaktig, heilt og fullt;
Sjå: prikk
Døme
  • han liknar faren på ein prikk;
  • det stemmer på ein prikk
Artikkelside

til punkt og prikke

Tyding og bruk

heilt nøyaktig;
til minste detalj;
Sjå: prikk, punkt
Døme
  • dei har følgt lova til punkt og prikke
Artikkelside

på prikken

Tyding og bruk

nøyaktig;
Sjå: prikk
Døme
  • dørene er på prikken like;
  • på prikken klokka åtte
Artikkelside

prikkbelasting, prikkbelastning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å gje prikk (1, 2) for feil i trafikken eller for brot på andre reglar
Døme
  • få prikkbelasting på førarkortet;
  • brot på alkohollova gjev prikkbelasting
Artikkelside

prikken over i-en

Tyding og bruk

det som gjer noko fullkome;
Sjå: I, prikk
Døme
  • blomstrane i vasen sette prikken over i-en
Artikkelside

interpunksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av interpungere ‘setje punkt, prikk mellom’

Tyding og bruk

bruk av skiljeteikn i ein tekst;
teiknsetjing
Artikkelside

diakritisk teikn

Tyding og bruk

prikk, strek, hake eller liknande som blir sett over eller under bokstavar for å merkje ut lydverdien betre eller for å skilje elles like ord;
Artikkelside
Side 1 av 2