Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

substantiv hankjønn

pante-isˊme

nylaging av gresk pan- og theos ‘gud’; jamfør pan-

religiøs og filosofisk lære som går ut på at det guddomlege og verda er eitt, og at det guddomlege er i alt som finst

substantiv hankjønn

te-isˊme

frå fransk, av gresk theos ‘gud’

filosofisk og religiøs lære som går ut på at det finst ein gud som har skapt alt, og som aktivt styrer verda utanfrå;

til skilnad frå ateisme, deisme og panteisme

substantiv hankjønn

pante-isˊt

person som trur at det guddomlege finst i alt som er;

tilhengjar av panteisme

substantiv hankjønn

monote-isˊme

gjennom fransk, frå gresk; jamfør mono- og teisme

tru på ein einaste, personleg gud;

til skilnad frå panteisme og polyteisme