Nynorskordboka
deisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein deisme | deismen | deismar | deismane |
Uttale
de-isˊmeOpphav
frå fransk; av latin deus ‘gud’Tyding og bruk
filosofisk lære som går ut på at det finst ein gud som har skapt alt, men som ikkje aktivt styrer verda eller openberrar seg