Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

osman

substantiv hankjønn

Opphav

etter namnet til den tyrkiske hovdingen Osman I, om lag 1299–1324, som grunnla Det osmanske riket

Tyding og bruk

om eldre forhold: tyrkar som høyrde til Det osmanske riket

ottoman

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk av Othman, opphavleg arabisk namn på Osman; sjå osman

Tyding og bruk

  1. brei, låg sofa, opphavleg utan ryggstø
  2. eit slags kamgarnsstoff