Avansert søk

5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

ordlyd, ordljod

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

språkleg form
Døme
  • ordlyden i føresegna

lyde 1

lyda

verb

Opphav

norrønt hlýða; samanheng med lyde (2 og lyd (1

Tyding og bruk

  1. freiste å høyre noko;
    Døme
    • stå og lyde ved døra
  2. høyre på noko;
    Døme
    • lyde på ei ny plate;
    • dei lydde på talaren med stor interesse
  3. følgje eller rette seg etter;
    Døme
    • no skal du lyde foreldra dine!
    • lyde Gud;
    • hunden lyder namnet sitt
  4. verke, fortone seg, høyrast
    Døme
    • påstanden lyder merkeleg;
    • det lydde som eit trugsmål
  5. ha ein viss ordlyd;
    ha eit visst innhald
    Døme
    • eg har gløymt korleis refrenget lyder;
    • dommen lydde på eitt års fengsel på vilkår

Faste uttrykk

  • lyde etter
    høyre nøye på

lyding

substantiv hokjønn

Opphav

av lyde (1

Tyding og bruk

einslydande

adjektiv

Opphav

av eins (1

Tyding og bruk

som lyder likt;
som har same ordlyd
Døme
  • einslydande tekstar

lovtekst

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

tekst, ordlyd i ei lov (1, 1)