Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
205 treff

Nynorskordboka 205 oppslagsord

medlem

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

person som er med i ein samskipnad, ei gruppe, eit utval eller liknande
Døme
  • stå som medlem i eit parti;
  • melde seg inn som medlem i eit lag;
  • kommunestyret vel to medlemer til nemnda
Artikkelside

tory

substantiv hankjønn

Uttale

tåˊri

Tyding og bruk

(eldre) nemning for tilhengjar eller medlem av det konservative partiet i Storbritannia
Artikkelside

utnemne 2

utnemna

verb

Tyding og bruk

nemne eller peike ut;
gje verv eller orden
Døme
  • utnemne til medlem av utval;
  • kongen utnemnde han til riddar
Artikkelside

speidar

substantiv hankjønn

Opphav

av speide

Tyding og bruk

  1. person som er send ut for å speide eller spionere
  2. medlem av ein verdsfemnande organisasjon for gutar og jenter, grunnlagd 1907–08 av Lord Baden-Powell
Artikkelside

melde 3

melda

verb

Opphav

frå lågtysk ‘forråde’

Tyding og bruk

  1. seie frå om ei ulovleg handling til styresmaktene, særleg politiet
    Døme
    • melde saka til lensmannen;
    • bli meld for ærekrenking
  2. gje til kjenne;
    gje beskjed om, varsle;
    kunngjere, rapportere
    Døme
    • kven kan eg melde?
    • melde brann;
    • melde forfall;
    • det er meldt regn;
    • avisene melder om nye kampar ved fronten;
    • har du noko nytt å melde ?
  3. Døme
    • kan du melde meg når du er komen heim?
  4. i kortspel: gje til kjenne (det spelet ein trur ein har kort til)
    Døme
    • melde to spar;
    • melde pass;
    • det er din tur til å melde
  5. gje ei (skriftleg) vurdering av;
    omtale offentleg
    Døme
    • melde nye bøker;
    • han melde plata i avisa

Faste uttrykk

  • med respekt å melde
    om eg så må seie;
    orsak uttrykket;
    sant å seie
    • dette er, med respekt å melde, berre tøv
  • melde frå
    varsle
    • dei melde frå om brannen
  • melde inn
    registrere som medlem
    • melde seg inn i eit lag;
    • dei melde klubben inn i forbundet
  • melde opp
    registrere for eksamen eller anna prøve
    • melde seg opp til eksamen;
    • det er trafikkskulane som melder opp elevar til oppkøyring
  • melde på
    registrere som deltakar
    • ho melde seg på franskurset;
    • skiforbundet har meldt han på til løpet
  • melde seg
    • (møte opp og) kunngjere at ein er interessert i eller klar til noko
      • melde seg i resepsjonen når ein kjem til legen;
      • melde seg til teneste;
      • det har meldt seg ni søkjarar
    • vise seg, kome
      • vanskane melder seg;
      • sjukdomen melde seg alt i barndomen
  • melde ut
    • seie opp medlemskap
      • ho melde seg ut av partiet;
      • dei vil melde landet ut av EU
    • ikkje lenger vere ein del av
      • du kan ikkje melde deg ut av samfunnet
Artikkelside

scientolog, sientolog

substantiv hankjønn

Uttale

sientoloˊg

Opphav

jamfør scientologi

Tyding og bruk

tilhengjar av scientologi;
Artikkelside

tempelherre

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk, av latin templarius; jamfør norrønt templari, templumbróðir

Tyding og bruk

medlem av ein geistleg riddarorden i mellomalderen
Artikkelside

ven 1, venn

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vinr, samanheng med latin venus ‘venleik’; jamfør Venus romersk kjærleiksgudinne

Tyding og bruk

  1. person ein har godhug for;
    særs god kjenning
    Døme
    • barndomsven;
    • omgangsven;
    • ein god ven;
    • ha mange vener;
    • vere (ein) god ven med, til nokon;
    • møte slekt og vener;
    • bli, gjere seg, halde seg til vens med nokon;
    • bli vener igjen etter ei usemje;
    • skilje mellom ven og fiende
    • i tiltale:
      • god dag, gamle ven!
    • i tiltale, særleg til ektemake eller barn:
      • den går ikkje, venen min
  2. Døme
    • få seg ein ny ven
  3. særleg i religiøst mål: medlem i visse kristne trussamfunn
    Døme
  4. i litterært mål: elskar (3), dyrkar
    Døme
    • barneven;
    • bokven;
    • ein sann ven av gode historier
Artikkelside

alumnus, alumn

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin alumnus ‘forstersønn’, av alere ‘fostre, nære’

Tyding og bruk

  1. tidlegare student ved ein lærestad
    Døme
    • ho er alumnus frå Universitetet i Bergen;
    • konferansen samla over 200 alumnusar
  2. tidlegare medlem av ei gruppe, eit lag eller ein organisasjon
    Døme
    • ho er alumnus frå 4H
Artikkelside

soroptimist

substantiv hankjønn

Opphav

av latin sorores optimae ‘dei beste systrene’

Tyding og bruk

medlem av verdsfemnande samskipnad av kvinner frå ulike yrke med same føremålet som rotaryklubbane
Artikkelside