Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

magesekk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sekkforma utviding av fordøyingskanalen;

ventrikkel

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin diminutiv av venter; sjå ventral

Tyding og bruk

  1. væskefylt rom i hjernen

magemunn

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

opning mellom matrøyr og magesekk

mage 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt magi

Tyding og bruk

  1. sekkforma utviding av fordøyingskanalen;
    Døme
    • kua har fire magar
  2. samnemning for magesekk og tarmkanal
    Døme
    • ha vondt i magen;
    • luft i magen
  3. avføring
    Døme
    • ha dårleg mage;
    • treg mage;
    • hard mage;
    • laus mage
  4. forside av overkroppen mellom brystet og underlivet;
    Døme
    • liggje på magen;
    • mage og rygg;
    • gå med bar mage
  5. utbuling av magen (1, særleg på grunn av fedme eller graviditet;
    (stor) vom (2)
    Døme
    • ein gammal mann med mage;
    • ho har barn i magen
  6. i overført tyding: område i mageregionen der ein tykkjest merke kjensler som spenning, uro og liknande
    Døme
    • kjenne eit sug i magen;
    • det kriblar i magen;
    • det knytte seg i magen;
    • gå på skulen med ein vond klump i magen

Faste uttrykk

  • gå med ein … i magen
    ha ambisjonar om å bli (det nemnde)
    • gå med ein skodespelar i magen
  • ha is i magen
    vere kald og roleg i ein kritisk situasjon;
    ikkje miste fatninga;
    halde hovudet kaldt
  • ha sommarfuglar i magen
    ha ei kriblande kjensle i magen fordi ein er spent;
    vere nervøs
  • på tom mage
    utan å ha ete
    • arbeide på tom mage

gørrsekk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. magesekk, vom
  2. storetar

vom

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vǫmb

Tyding og bruk

  1. magesekk hos dyr;
    den fremste og største av dei fire magesekkene hos jortarar; jamfør nettmage, bladmage og løypemage
    Døme
    • vomma ligg på venstre sida i bukhola
  2. ofte nedsetjande: (stor) magesekk hos menneske;
    Døme
    • ølvom;
    • full vom gjev rak rygg
  3. noko som kvelver seg ut eller opp og liknar på ei vom (1 og 2)
    Døme
    • ei stor vom av den lause seglduken

gørr 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt gor

Tyding og bruk

  1. gjørme, søle (1, 1) (særleg i myr)
  2. delvis melta innhald i magesekk og tarmar
  3. innvolar i fisk

gastroskopi

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

undersøking av innsida av matrøyr, magesekk og tolvfingertarm ved hjelp av gastroskop

sekk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt sekkr; gjennom latin frå semittisk

Tyding og bruk

  1. større pose, behaldar, ilåt av strie, jute, papir og liknande brukt til emballasje
    Døme
    • papirsekk;
    • søppelsekk;
    • ein sekk med poteter;
    • ta sekken på ryggen;
    • mørkt som i ein sekkbekmørkt;
    • som sleppt or ein sekkbrått;
    • få både i pose og sekkfå rikeleg;
    • kjøpe katten i sekkenbli snytt;
    • kle seg i sekk og oskesjå oske (1)
  2. varemengd som får rom i ein sekk (1)
    Døme
    • ein sekk mjøl
  3. poseliknande organ
    Døme
    • magesekk
  4. i botanikk: lite holrom
    Døme
    • kimsekk
  5. i bunden form eintal: den siste (i leik)
    Døme
    • bli, vere sekken