Nynorskordboka
ventrikkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ventrikkel | ventrikkelen | ventriklar | ventriklane |
Opphav
frå latin, diminutiv av venter; jamfør ventralTyding og bruk
- væskefylt rom i hjernen