Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

substantiv hankjønn

gjennom fransk; frå latin conductor, av conducere ‘leie, ta på seg’

person som sel eller kontrollerer billettar på offentleg transportmiddel

substantiv hankjønn

til 1997: konduktør som hadde ansvaret for jernbanetog mellom stasjonane;

substantiv hankjønn

gjennom engelsk, frå latin conducere ‘leie’; jamfør konduktør

substantiv hankjønn

kondukˊtor, i fleirtal kondukˊtorar eller konduktorˊar

frå latin; same opphav som konduktør

elektrisk leiar (3)

substantiv hankjønn

kondu-iˋte eller kondu-itˋte

av fransk ‘åtferd’; jamfør konduktør

evne til høveleg og høvisk framferd;