Nynorskordboka
konduktør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konduktør | konduktøren | konduktørar | konduktørane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin conductor, av conducere ‘leie, ta på seg’Tyding og bruk
person som sel eller kontrollerer billettar på offentleg transportmiddel