Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 29 oppslagsord

kjertel

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg ‘liten knute’, samanheng med kart (2

Tyding og bruk

  1. organ i kroppen som har evne til å skilje ut visse stoff
  2. organ eller celle i plante som skil ut væske

skjoldbruskkjertel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kjertel ved strupehovudet som produserer visse hormon, mellom anna tyroksin

melatonin

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hormon som blir danna i ein kjertel i hjernen, og som mellom anna regulerer søvn og døgnrytme

puppe seg

Tyding og bruk

om larve: spinne seg inn i eit nett av trådar av sekret frå kjertel;
jamfør kokong (1);
Sjå: puppe

brissel

substantiv hankjønn

Opphav

frå dansk

Tyding og bruk

kjertel i øvste del av brysthola, òg nytta som mat;
Døme
  • steikt kalvekam med sprø brissel

moskus

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå persisk

Tyding og bruk

  1. flytande stoff med særprega lukt som blir skild ut frå ein kjertel hos moskushjorten, og som blir brukt i parfyme

mastitt

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , av mastos ‘bryst’

Tyding og bruk

betennelse i ein kjertel i brystet;

lever

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt lifr

Tyding og bruk

stor kjertel som skil ut gall (1, 1)
Døme
  • ha småsei og lever til middag;
  • levra bryt ned alkohol

Faste uttrykk

  • frisk på levra
    kvik, opplagd, lystig
  • snakke rett frå levra
    seie rett ut det ein meiner
    • ho snakkar alltid rett frå levra

lysorgan, ljosorgan

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hos somme dyrearter: kjertel eller liknande som sender ut lys
Døme
  • eldfluger har lysorgan

kjønnskjertel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kjertel (1) som produserer kjønnsceller og kjønnshormon;
jamfør eggstokk og testikkel