Nynorskordboka
sekret
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sekret | sekretet | sekret | sekreta |
Opphav
frå mellomalderlatin ‘utskild, løynd’, eigenleg perfektum partisipp av; latin secernereTyding og bruk
- væske som blir utskild ved sekresjon
- i eldre tid: privat segl (1, 2) til ein fyrste