Avansert søk

12 treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

huke 1

huka

verb

Opphav

norrønt húka

Tyding og bruk

bøye kroppen nedover og framover (med bøygde kne og hofter)
Døme
  • huke seg ned;
  • huke seg saman

huke 2

huka

verb

Opphav

av huk (1

Tyding og bruk

  1. lage hukar (1;
    ta seg fram i tverre svingar
    Døme
    • vegen hukar seg fram etter lia
  2. stikke eller hekte (hake, krok eller liknande) inn i ring eller anna opning
    Døme
    • huke båtshaken i fortøyingsringen
  3. gripe eller dra til seg med krok, hake eller liknande
    Døme
    • huke fisken opp i båten;
    • huke til seg noko
  4. få tak i;
    fakke, arrestere
    Døme
    • bli huka for tjuveri;
    • endeleg greidde eg å huke deg!

Faste uttrykk

  • huke seg fast
    • om ting: setje seg, hekte seg fast
    • om person: gripe tak for å halde seg fast

ned

adverb

Opphav

norrønt niðr

Tyding og bruk

  1. frå høgare til lågare stad, grad, steg eller liknande;
    motsett opp (1)
    Døme
    • kome ned frå fjellet;
    • huke seg ned;
    • hoppe ned i dumpa;
    • brette ned ei skjorteerm;
    • setje ned prisane;
    • ein feil som dreg ned;
    • dette har vart ned til vår tid;
    • lynet slår ned;
    • betale ned eit lån;
    • sige lenger ned
  2. ut til kysten;
    sørover
    Døme
    • fare ned til Frankrike
  3. brukt i uttrykk for at noko blir teke vare på eller liknande
    Døme
    • fryse ned matvarer;
    • låse ned verdipapir
  4. brukt i uttrykk for at noko blir dekt til
    Døme
    • støve ned;
    • grave noko ned;
    • bilen er snødd ned
  5. brukt i uttrykk for at noko eller nokon blir kua, øydelagt, gjort til inkjes eller liknande
    Døme
    • slå ned all motstand;
    • rive ned ein bygning;
    • slakte ned buskapen;
    • røyste ned eit framlegg;
    • huset brann ned;
    • bilen kjem til å ruste ned
  6. brukt i uttrykk for at ei handling er utført
    Døme
    • bustaden er vaska ned
  7. brukt som preposisjon: nedover (1)
    Døme
    • gå ned trappa;
    • køyre ned slalåmbakken

Faste uttrykk

  • ned i
    om rørsle: i retning nedover
    • ho flytta ned i dalen
  • ned på
    om rørsle: i retning nedover
    • eg skal ned på skulen
  • nord og ned
    til helvete;
    svært dårleg
    • døme nokon nord og ned;
    • det gjekk nord og ned med dei
  • opp og ned
    • att og fram (på)
      • gå opp og ned på stovegolvet;
      • gå opp og ned hovudgata
    • frå ein tilstand til ein annan
      • det går opp og ned på børsen

hake 4

haka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. Døme
    • hake fiskekroken fast

Faste uttrykk

  • hake av
    merke av med hake (2, 3) (for å vise at noko er kontrollert)
  • hake seg fast
    • halde eller setje seg fast
      • ho haka seg fast i stigen
    • hengje seg opp i;
      feste seg ved
      • tvilen hakar seg fast i han

dukke

dukka

verb

Opphav

frå lågtysk; jamfør dykke

Tyding og bruk

  1. bøye eller huke seg ned
    Døme
    • dukke for slaget
  2. duppe ned i eller under vatn
    Døme
    • dukke nokon under;
    • dukke seg i sjøen
  3. setje grundig på plass, lekse opp for, audmjuke
    Døme
    • dukke nokon med bitande svar
  4. søkkje seg, gå under vatn;
    Døme
    • ubåten dukka;
    • dukke etter

Faste uttrykk

  • dukke opp/fram
    kome til syne, vise seg
    • han dukka opp i nitida;
    • gamle minne dukka fram;
    • det har dukka opp ein uheldig situasjon
  • dukke ned i
    fordjupe seg i
    • dukke ned i detaljar
  • dukke under
    gå til grunne;
    konkurs (1
    • dei er i ferd med å miste fotfestet og dukke under;
    • stadig fleire verksemder dukka under
  • dukke unna
    halde seg unna, unngå
    • ho rakk å dukke unna ballen;
    • han dukka unna dei nærgåande spørsmåla

huke seg fast

Tyding og bruk

Sjå: huke
  1. om ting: setje seg, hekte seg fast
  2. om person: gripe tak for å halde seg fast

malje

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk maille ‘maske’; same opphav som melle

Tyding og bruk

på ei hekte eller spenne: ring eller bøyel til å huke hektekroken inn på;
metallring til fôring av snørehol til dømes på sko

hukre

hukra

verb

Opphav

samanheng med huke (1

Tyding og bruk

  1. skjelve av frost;
    Døme
    • hukre og fryse
  2. lage ein døyvd, skjelvande lyd
    Døme
    • haren hukrar;
    • hukre og le

løyert

substantiv hankjønn

Opphav

av nederlandsk luier ‘sveip, surring’

Tyding og bruk

  1. ring eller lykkje av tauverk som er festa til liket (2 på eit segl, brukt til dømes til å huke fast tau i
  2. om eldre forhold: poseliknande plagg til å ha på spedbarn

klepp

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kleppr

Tyding og bruk

  1. klump i mjølmat
  2. svaberg ved sjøen brukt til fisketørking
  3. stong, klubbe med krok til å huke fisk med