Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

herberge

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt herbergi; av lågtysk herberge, opphavleg ‘stad der ein kan berge, huse ein hær’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • få seg herberge for natta;
    • gje nokon herberge
  2. enkel overnattingsstad for turistar;
    Døme
    • overnatte på herberga langs pilegrimsleia
  3. overnattingsstad for heimlause
    Døme
    • herberga for uteliggjarar var overfylte

hospits

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin hospitium ‘gjesteheim’ av hospes ‘gjest’

Tyding og bruk

  1. billig, enkelt hotell;
  2. overnattingsstad for heimlause

sælehus

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

før: herberge for vegfarande

stove, stue 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt stofa (stoga, stufa)

Tyding og bruk

  1. lite hus (med eitt rom)
    Døme
    • husmannsstove;
    • årestove;
    • dei budde i ei lita stove
  2. hytte brukt til herberge, kvileplass og liknande
    Døme
    • fjellstove;
    • vaktstove
  3. bustadhus (på ein gard)
    Døme
    • byggje seg både stove og fjøs
  4. opphaldsrom i eit bustadhus
    Døme
    • bestestove;
    • daglegstove;
    • peisestove
  5. (stort) opphaldsrom, lokale
    Døme
    • arbeidsstove;
    • rådsstove;
    • sjukestove;
    • skulestove;
    • tingstove;
    • varmestove

serai

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk og italiensk, frå tyrkisk, opphavleg persisk ‘hotell, palass’

Tyding og bruk

  1. sultans palass
  2. herberge, særleg for karavanar i eit ørkenområde

herbergist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som overnattar på herberge (3)
Døme
  • uteliggjarar og herbergistar