Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

gufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

samanheng med norrønt gufa ‘røyk, damp’; samanheng med gov

Tyding og bruk

  1. (kald) vindpust
    Døme
    • eit gufs av kulde
  2. luftstraum med sterk lukt
    Døme
    • eit gufs av roten ande
  3. i overført tyding: noko som vekkjer utrivelege kjensler
    Døme
    • eit gufs av mellomalder;
    • synspunktet hennar er eit gufs frå fortida
Artikkelside

gufse

gufsa

verb

Tyding og bruk

  1. blåse (kaldt)
    Døme
    • det gufsar frå elva
  2. kome støytvis
    Døme
    • røyken gufsar
Artikkelside

kastete

adjektiv

Opphav

av kaste (2

Tyding og bruk

  1. om vind: som kjem i gufs;
  2. om folk: lunete
Artikkelside

gose 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

(luft)straum;
(varmt) vindpust, gufs;
Døme
  • det kjem ei (varm) gose
Artikkelside

pust 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. gufs, luft- eller vinddrag
  2. Døme
    • eit pust frå den store verda
Artikkelside

isgufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

iskaldt gufs
Artikkelside

kaldgufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. kaldt gufs (1) av vind
    Døme
    • eit kaldgufs frå fjellet
  2. i overført tyding: noko kaldt og fråstøytande
    Døme
    • det står eit kaldgufs frå han
Artikkelside

kuldegufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

kald vindpust;
Artikkelside