gufs
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
Opphav
samanheng med norrønt gufa ‘røyk, damp’; samanheng med govTyding og bruk
- (kald) vindpust
Døme
- eit gufs av kulde
- luftstraum med sterk lukt
Døme
- eit gufs av roten ande
- i overført tyding: noko som vekkjer utrivelege kjensler
Døme
- eit gufs av mellomalder;
- synspunktet hennar er eit gufs frå fortida