Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

gjenstridig

adjektiv

Opphav

av dansk genstride ‘stri imot’

Tyding og bruk

som stretar imot;

trassig, sta (2);

Døme

eit gjenstridig folk;
ein gjenstridig glidelås

nagl

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt nagl

Tyding og bruk

tynn hornplate på dei ytste ledda av fingrar og tær hos menneske og aper

Døme

klippe neglene

Faste uttrykk

bite negler
vise teikn på nervøsitet
ein hard nagl
ein gjenstridig, ubøyeleg person
som ei lus mellom to negler
i knipe

bukkebein

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bein på ein bukk (1, 1)

Faste uttrykk

setje bukkebein
vere gjenstridig, sta
alle sette bukkebein då det vart tale om å byggje nye vegar

ein hard nagl

Tyding og bruk

ein gjenstridig, ubøyeleg person;

Sjå: nagl

setje bukkebein

Tyding og bruk

vere gjenstridig, sta;

Sjå: bukkebein

Døme

alle sette bukkebein då det vart tale om å byggje nye vegar

oppsetsig

adjektiv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

ulydig, gjenstridig

Døme

eigaren kasta ut oppsetsige leigetakarar

eigenvilje

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eigen vilje;

sjølvrådigskap

Døme

ein sterk og gjenstridig eigenvilje