framand
adjektiv
Opphav
av lågtysk vremede ‘borte, fjerna frå’, jamfør dansk fremmed; samanheng med framTyding og bruk
Døme
- bu i eit framandt land;
- framande styrkar tok seg inn i landet;
- ha innsikt i framande kulturar;
- lære framande språk
- ukjend på ein stad eller for ein person;komen utanfrå
Døme
- snakke til vilt framande folk;
- kjenne seg framand i miljøet
- brukt som substantiv
- han er ein framand i bygda
- som gjeld eller høyrer til nokon annan;
Døme
- det er ei framand ku i flokken;
- kome på framande hender;
- framand eigedom
- som ikkje høyrer til i eit visst fysisk eller biologisk miljø
Døme
- framande arter;
- framande organismar
- brukt som substantiv, i fleirtal: gjester
Døme
- vi ventar framande;
- dei fekk framande