Nynorskordboka
underleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| underleg | underleg | underlege | underlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| underlegare | underlegast | underlegaste |
Opphav
av under (1Tyding og bruk
Døme
- ein underleg skapning, fyr, skrue;
- underlege hus, terrengformasjonar;
- underleg åtferd, skikk;
- ein underleg lyd;
- det underlege var at …;
- underleg nok så gjekk det;
- ei underleg stemning, kjensle, glede;
- bli så underleg glad
- rar i hugen eller kroppen;(brått) øren, i ulag
Døme
- eg vart brått så underleg