Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

forgylle

forgylla

verb

Opphav

frå lågtysk; jamfør gull

Tyding og bruk

  1. trekkje med eit tynt lag gull eller materiale som liknar gull
    Døme
    • forgylle ei sølje
  2. gje gulaktig, skinande glans
    Døme
    • solstrålane forgyller landskapet
  3. gjere vakrare enn røynda;
    Døme
    • ein forfattar som forgyller tida vi lever i
Artikkelside

platinaplate

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

heidersteikn i form av ei forgylt plate som ein musikar får for ei innspeling som er seld i eit visst antal eksemplar;
til skilnad frå gullplate
Artikkelside

gyllen

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. som er av gull;
    som er forgylt
    Døme
    • gyllen ring;
    • gyllen kant;
    • gyllen ramme
  2. gulliknande, gullgul og skinande
    Døme
    • gyllen glans;
    • ei gyllen sky
  3. strålande, herleg, storarta
    Døme
    • gylne tider;
    • gylne draumar;
    • gylne lovnader
  4. klok, god, utmerka
    Døme
    • ein gyllen regel

Faste uttrykk

  • den gylne middelvegen
    måtehalden, balansert framgangsmåte eller utveg
    • finne den gylne middelvegen;
    • gå den gylne middelvegen;
    • velje den gylne middelvegen
  • det gylne snittet
    todeling av ei linje som gjev same forholdet mellom den største og minste delen som mellom heile linja og den største delen
  • gyllen fallskjerm
    i overført tyding: godtgjering som personar i leiarstillingar kan få om dei må slutte før kontrakttida er ute
Artikkelside

gullbokstav

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

forgylt bokstav
Døme
  • svart skinnrygg med gullbokstavar
Artikkelside

gyllenlêr, gyllenler

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lêr med forgylt eller forsølva og måla mønster (til møblar o.a.)
Artikkelside

gullpapir

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. forgylt papir
    Døme
    • marsipanhjarte pakka inn i gullpapir
Artikkelside

gullkant

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kant av gull;
forgylt kant
Artikkelside

gull

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt gull, goll; samanheng med gul (2 , opphavleg ‘gult metall’

Tyding og bruk

  1. gulraudt, edelt metallisk grunnstoff (1) med atomnummer 79;
    kjemisk symbol Au
    Døme
    • grave etter gull;
    • vere tru som gull
  2. brukt som adjektiv: av gull, gyllen (2)
    Døme
    • eit gull armbandsur
  3. legering (2) av gull (1) og anna metall
    Døme
    • ein ring av gull;
    • ei kjede i gull;
    • få Kongens fortenestemedalje i gull
  4. rikdom, pengar, store verdiar
    Døme
    • vinne gods og gull;
    • eige gods og gull
  5. Døme
    • ta tre gull i OL
  6. noko forgylt eller skinande;
    gyllen farge
    Døme
    • mønster i blått og gull
  7. brukt som kjælenamn
    Døme
    • gullet mitt

Faste uttrykk

  • bondens gull
  • det er ikkje gull alt som glimer/glimrar/glitrar
    ein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
    ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt
  • god som gull
    heilt framifrå
  • ha eit hjarte av gull
    vere svært snill
  • love gull og grøne skogar
    love rikdom eller andre gode
  • vere gull verd
    vere svært viktig
    • opplysninga er gull verd
Artikkelside

gullsnor

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forgylt snor (på uniform)
Artikkelside

gullskrift

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forgylt skrift
Døme
  • namnet stod med gullskrift på visittkortet

Faste uttrykk

  • skrive namnet sitt med gullskrift
    få heiderleg ettermæle;
    bli hugsa for noko stort
    • han har skrive namnet sitt med gullskrift i jazzhistoria
  • skrive seg inn med gullskrift
    få heiderleg ettermæle;
    bli hugsa
    • med prestasjonen skriv laget seg inn i historiebøkene med gullskrift
Artikkelside
Side 1 av 2