Nynorskordboka
gull
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit gull | gullet | gull | gulla |
Opphav
norrønt gull, goll; samanheng med gul (2 , opphavleg ‘gult metall’Tyding og bruk
- gulraudt, edelt metallisk grunnstoff (1) med atomnummer 79;kjemisk symbol Au
Døme
- grave etter gull;
- vere tru som gull
- brukt som adjektiv: av gull, gyllen (2)
Døme
- eit gull armbandsur
- legering (2) av gull (1) og anna metall
Døme
- ein ring av gull;
- ei kjede i gull;
- få Kongens fortenestemedalje i gull
- rikdom, pengar, store verdiar
Døme
- vinne gods og gull;
- eige gods og gull
Døme
- ta tre gull i OL
- noko forgylt eller skinande;gyllen farge
Døme
- mønster i blått og gull
- brukt som kjælenamn
Døme
- gullet mitt
Faste uttrykk
- bondens gull
- det er ikkje gull alt som glimrarein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt - god som gullheilt framifrå
- ha eit hjarte av gullvere svært snill
- love gull og grøne skogarlove rikdom eller andre gode
- vere gull verdvere svært viktig
- opplysninga er gull verd