Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
25 treff

Nynorskordboka 25 oppslagsord

fon

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk phone ‘lyd, røyst’

Tyding og bruk

i språkvitskap: minste lydlege segment i ei ytring;
Artikkelside

telefon

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk; av tele- (1) og -fon (1

Tyding og bruk

  1. apparat til å ta imot og sende lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • trådlaus telefon;
    • telefonen ringjer
  2. anlegg med leidningsnett og stasjonar for overføring av lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • staden hadde nyleg fått telefon
  3. samtale i telefon (1);
    Døme
    • dei snakka i telefonen heile kvelden;
    • ta ein rask telefon;
    • ho er i telefonen
  4. Døme
    • vente på ein telefon;
    • få telefon;
    • det var ein telefon til deg mens du var ute

Faste uttrykk

  • telefonen glør
    særs mange oppringingar på telefon
  • telefonen står ikkje stille
    særs mange oppringingar på telefon
    • telefonen stod ikkje stille hos legen;
    • telefonen har ikkje stått stille etter at ho vart intervjua i avisa
Artikkelside

mikrofon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -fon (1

Tyding og bruk

apparat som gjer lydsvingingar om til elektriske signal, brukt til å ta opp eller forsterke lyd
Døme
  • snakke rett inn i mikrofonen;
  • skjulte mikrofonar;
  • dette kameraet har inngang for ekstern mikrofon

Faste uttrykk

  • for open mikrofon
    framfor ein mikrofon som er skrudd på, slik at det som blir sagt, blir teke opp eller send ut utan at det var intensjonen
    • det vekte oppsikt at dei krangla for open mikrofon
Artikkelside

vibrafon

substantiv hankjønn

Opphav

av vibrere og -fon (1

Tyding og bruk

slaginstrument der lyden blir laga med å slå køller mot stemde stålstavar som under seg har røyr som gjer lyden frå stavane sterkare;
jamfør xylofon
Artikkelside

tastafon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -fon (1

Tyding og bruk

telefonapparat med tastatur
Artikkelside

magnetofon

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg tysk varemerke; jamfør magnet og -fon (1

Tyding og bruk

Artikkelside

homofon 2

adjektiv

Opphav

jamfør -fon (2

Tyding og bruk

  1. med same uttale;
  2. i musikk: som er prega av homofoni (2);
    til skilnad frå polyfon
Artikkelside

allofon

substantiv hankjønn

Uttale

alofoˊn

Opphav

av gresk allos ‘annan’ og I fon

Tyding og bruk

i språkvitskap: fon som er ein variant av eit fonem;
språklyd som ikkje er tydingsskiljande
Døme
  • rulle-r og skarre-r er allofonar av fonemet r
Artikkelside

idiofon

adjektiv

Opphav

jamfør -fon (2

Tyding og bruk

som kling i seg sjølv, til dømes om instrument der lyden kjem av vibrasjon i sjølve instrumentet
Artikkelside

xylofon

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -fon (1

Tyding og bruk

slaginstrument med kromatisk stemde trestavar som kviler med eit filtunderlag på ei ramme og som ein slår på med små trehamrar
Artikkelside