Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

fetter

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘farbror, fetter, brorson’; samanheng med far (

Tyding og bruk

mannleg syskenbarn

Døme

fetrar og kusiner

syskenbarn, søskenbarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt systkinabǫrn fleirtal

Tyding og bruk

barn til onkel eller tante åt ein sjølv; jamfør fetter og kusine
barn til syster eller bror

kusine

substantiv hokjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

kvinneleg syskenbarn

Døme

han hadde femten kusiner, men berre éin fetter