Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 45 oppslagsord

eventyr

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ævintýr(r), gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin adventura ‘hending’

Tyding og bruk

  1. folkeleg, oppdikta forteljing utan tid- og heimfesting, og der grensene mellom fantasi og røyndom er viska ut
    Døme
    • han liker å lese eventyr;
    • bestemor fortel eventyr for ungane;
    • kjenner du eventyret om guten og trollet?
  2. spennande hending;
    Døme
    • dra på eventyr;
    • dei har kasta seg ut i eit økonomisk eventyr
  3. Døme
    • ha små eventyr;
    • han har hatt nokre eventyr på si
  4. noko underfullt;
    noko utruleg vakkert;
    Døme
    • landskapet er eit eventyr;
    • dei tek eit friår for å oppleve eventyret;
    • ho hadde på seg eit eventyr av ein kjole
Artikkelside

snipp, snapp, snute

Tyding og bruk

brukt til avslutningsord i eventyr og liknande;
Sjå: snapp, snipp
Artikkelside

oppskrivar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som skriv opp noko
Døme
  • oppskrivarane av eventyr kunne påverke innhaldet sterkt samanlikna med dei opphavlege, munnlege versjonane
Artikkelside

huldreeventyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

snipp 2

interjeksjon

Opphav

lydord

Tyding og bruk

i uttrykk

Faste uttrykk

  • snipp, snapp, snute
    brukt til sluttord i eventyr og liknande
Artikkelside

kortprosa

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

nemning på korte prosastykke som noveller, eventyr, legender, skrøner og liknande
Artikkelside

økotype

substantiv hankjønn

Opphav

av øko- (2)

Tyding og bruk

  1. i økologi: lokalform av plante- eller dyreart, arveleg tilpassa til visse naturforhold;
    variant tilpassa naturmiljøet på staden
  2. i folkeminnevitskap: lokalform av internasjonal segn eller eventyr
Artikkelside

dyreeventyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

eventyr (1) om dyr (1, 1) som kan snakke og te seg som menneske
Artikkelside

ane 2

ana

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

ha ei (veik) kjensle av;
ha ein tanke om;
ha kjennskap til
Døme
  • eg aner ikkje kvar dei er;
  • ane uråd;
  • du aner ikkje kor trøyttande det er;
  • eit eventyr ein berre aner konturane av
  • ha mistanke om
    • det ante meg at du ville kome

Faste uttrykk

  • ane fred og ingen fare
    vere heilt ubudd på noko som hender
Artikkelside

eventyrleg

adjektiv

Uttale

eventyˊrleg

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein eventyrleg plan
  2. som eit eventyr (1);
    Døme
    • det er ein eventyrleg natur i området;
    • verksemda har hatt ein eventyrleg suksess;
    • husa der går for eventyrlege summar
    • brukt som adverb
      • eventyrleg vakker;
      • det høyrest heilt eventyrleg ut
Artikkelside
Side 1 av 5