Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

erverve

erverva

verb

Opphav

av tysk erwerben

Tyding og bruk

  1. skaffe, tileigne, opparbeide;
    Døme
    • målet er å erverve seg meir kunnskap om situasjonen;
    • erverve grunn frå tomtene til naboane
  2. brukt som adjektiv: som ikkje er medfødd
    Døme
    • erverva sjukdomar;
    • ein erverva eigenskap

nyerverving

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør erverve

Tyding og bruk

noko som nyleg er kjøpt, skaffa eller liknande
Døme
  • nyervervingane til galleriet

nyerverva

adjektiv

Opphav

jamfør erverve

Tyding og bruk

som nyleg er kjøpt eller skaffa
Døme
  • han viste fram den nyververva bunaden sin