Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

dokumentere

dokumentera

verb

Opphav

frå mellomalderlatin; av dokument

Tyding og bruk

prove, stadfeste (med dokument)
Døme
  • dokumentere ei opplysning

godtgjere

godtgjera

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. gje vederlag for;
    erstatte, dekkje, bøte;
    Døme
    • godtgjere skaden;
    • dei godtgjorde utgiftene
  2. Døme
    • godtgjere påstandane;
    • han har godtgjort at han er frisk

beleggje, belegge

beleggja, belegga

verb

Uttale

belegˊje; belegˊge

Opphav

frå lågtysk; i tyding 4 frå nederlandsk

Tyding og bruk

  1. dekkje (1) med eit lag av noko
    Døme
    • skinnet er belagt med bladgull
  2. ta opp plassar på overnattingsstader, i større lokale, om bord i transportmiddel eller liknande
    Døme
    • berre halvdelen av seta i salen er belagde
  3. Døme
    • ordet ‘dåre’ er belagt i norrønt
  4. gjere fast;
    binde;
    Døme
    • beleggje båten

dokumentasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå mellomalderlatin; av dokumentere

Tyding og bruk

  1. det å samle og leggje til rette informasjons- eller bevismateriale;
  2. skriftleg materiale som skal bevise noko
    Døme
    • påstanden krev dokumentasjon

dokumentering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • ei omfattande dokumentering av verksemda

avheimle

avheimla

verb

Tyding og bruk

  1. i jus: stadfeste og avslutte
    Døme
    • avheimle eit skjøn
  2. støtte med dokument som har beviskraft;