Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

delikat

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin, andreleddet samanheng med latin lacere ‘lokke’; av de-

Tyding og bruk

  1. som freistar eller fell i smak;
    Døme
    • delikate møblar i fine fargar;
    • bli servert delikate rettar
  2. Døme
    • delikat porselen som knuser lett
  3. vanskeleg å snakke om eller stille seg til;
    ømtolig, pinleg
    Døme
    • ei delikat sak;
    • ein delikat situasjon
Artikkelside

vibrato 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av vibrato (2

Tyding og bruk

det å synge eller spille med små, hurtige vibreringer i tonen
Døme
  • ho song med ein delikat vibrato
Artikkelside

lekker

adjektiv

Opphav

frå lågtysk , av lecken ‘sleikje’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • eit lekkert måltid
  2. om ting: av god kvalitet;
    Døme
    • eit lekkert baderom;
    • ein lekker, stroppelaus kjole med paljettar
  3. med flott og attraktiv utsjånad
    Døme
    • ein lekker fyr;
    • ei lekker jente
  4. som er godt utført
    Døme
    • ei lekker pasning;
    • han skårar mål med ei lekker heading
  5. Døme
    • ein lekker hest;
    • ein lekker unge

Faste uttrykk

  • gjere seg lekker
    • pynte seg
    • prøve å innynde seg eller gjere seg attraktiv
      • Bygde-Noreg gjer seg lekker for unge urbane par
Artikkelside

udelikat

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje er delikat (1);
ufyselig, uappetittleg
Døme
  • ei udelikat smørje
Artikkelside

gourmetmat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eksklusiv og delikat mat laga med råvarer av beste kvalitet
Døme
  • dette er gourmetmat
Artikkelside

gourmetmåltid

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

eksklusivt og delikat måltid laga med råvarer av beste kvalitet
Artikkelside

kilen

adjektiv

Opphav

av kile (3

Tyding og bruk

  1. var for kiling;
  2. i overført tyding: delikat (3), ømtolig (2)
    Døme
    • ein kilen situasjon
Artikkelside

kjenslevar

adjektiv

Opphav

jamfør var (3

Tyding og bruk

  1. som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk;
    Døme
    • vere kjenslevar i fingertuppen;
    • bransjar som er kjenslevare for økonomiske svingingar
  2. med sterke kjensler;
    Døme
    • ein kjenslevar person;
    • kjenslevare dikt
  3. som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (6) (nokon);
    som ein handsamar med diskresjon;
    Døme
    • kjenslevare saker;
    • diskutere eit kjenslevart tema
Artikkelside

følsam

adjektiv

Opphav

frå tysk; av føle (1

Tyding og bruk

  1. som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk;
    Døme
    • eit følsamt måleinstrument;
    • vere følsam for støv;
    • kabelen er svært følsam
  2. med sterke kjensler;
    Døme
    • ha eit følsamt sinn;
    • han er den mest følsame av brødrene
  3. som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (6) (nokon);
    som ein handsamar med diskresjon;
    Døme
    • ei følsam sak
Artikkelside